#آیان_کتاب #ayanketab
«طوطینامه» یا «جواهرالاسمار»
«طوطینامه»
ترجمه ی کتاب «سوکه سپتاتی» (Suka saptati)، یعنی «هفتاد طوطی» است که در
دوره ی ساسانیان از سنسکریت به زبان پهلوی برگردانده شده است.
«جواهر
الاسمار» تألیفی است متعلق به سده ی هشتم هجری، از عماد بن محمد الثغری، و
بنابر پژوهش آقای شمس آل احمد، اصل سه کتاب «طوطینامه»، «کلیله و دمنه» و
«هزار و یک شب» یعنی «سوکه سپتاتی»، «پنجاتنترا» و «کاتاساریت ساکارا»،
الگوی کار مؤلف «جواهر الاسمار» بوده است.
آقای شمس آل احمد، مصحح کتاب
«جواهر الاسمار»، در برگ ۵۱ پیش درآمد این کتاب، در مورد معنی «جواهر
الاسمار» گفته است: «جواهر الاسمار یک ترکیب عربی است. جواهر جمع جوهر
(معرب گوهر یا گهر) و به معنای هر سنگ گران بها و دردانه. و اسمار جمع سمر
است؛ به معنای افسانه و حکایت. وقتی سخن به جواهر تشبیه شود، مراد اشاره به
فصاحت آن است. مؤلف این کتاب، از این جهت اثر خویش را «جواهر الاسمار»
خوانده است که در گزینش حکایت هایش وسواس و دقت یک جوهری را به کار برده
است.»
«طوطینامه» یا «جواهرالاسمار»
«طوطینامه»
ترجمه ی کتاب «سوکه سپتاتی» (Suka saptati)، یعنی «هفتاد طوطی» است که در
دوره ی ساسانیان از سنسکریت به زبان پهلوی برگردانده شده است.
«جواهر
الاسمار» تألیفی است متعلق به سده ی هشتم هجری، از عماد بن محمد الثغری، و
بنابر پژوهش آقای شمس آل احمد، اصل سه کتاب «طوطینامه»، «کلیله و دمنه» و
«هزار و یک شب» یعنی «سوکه سپتاتی»، «پنجاتنترا» و «کاتاساریت ساکارا»،
الگوی کار مؤلف «جواهر الاسمار» بوده است.
آقای شمس آل احمد، مصحح کتاب
«جواهر الاسمار»، در برگ ۵۱ پیش درآمد این کتاب، در مورد معنی «جواهر
الاسمار» گفته است: «جواهر الاسمار یک ترکیب عربی است. جواهر جمع جوهر
(معرب گوهر یا گهر) و به معنای هر سنگ گران بها و دردانه. و اسمار جمع سمر
است؛ به معنای افسانه و حکایت. وقتی سخن به جواهر تشبیه شود، مراد اشاره به
فصاحت آن است. مؤلف این کتاب، از این جهت اثر خویش را «جواهر الاسمار»
خوانده است که در گزینش حکایت هایش وسواس و دقت یک جوهری را به کار برده
است.»